Page 94 - Acrobat J Trad-21-3-2566
P. 94

J Thai Trad Alt Med                                    Vol. 21  No. 3  Sep-Dec  2023  577




            1. วัสดุ                                    ก�าหนดอ�านาจการทดสอบ (power of test) เท่ากับ
                 1.1  ยาขี้ผึ้งกัญชา (cannabis ointments)   80 ความแปรปรวนร่วม เท่ากับ 1.212 ค�านวณความ

            ที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ ผลิตโดยกลุ่มงานเภสัชกรรม   ต่างของผล (Effect Size) ของตัวแปรกลุ่มทดลอง
            โรงพยาบาลเรณูนคร จังหวัดนครพนม โดยมีส่วน    และกลุ่มเปรียบเทียบ ตามสูตรการค�านวณขนาด
            ประกอบหลักคือ น�้ามันกัญชา และส่วนประกอบอื่น ๆ   ตัวอย่าง เพื่อเปรียบเทียบความแตกต่างของค่าเฉลี่ย

            ได้แก่ วาสลีน น�้ามันระก�า เมนทอล พาราฟินชนิดแข็ง   กรณี 2 กลุ่มประชากรเป็นอิสระต่อกัน (independent
                                                                                    [15]
            ขี้ผึ้ง น�้ามันเปปเปอร์มิ้นต์ น�้ามันยูคาลิปตัส การบูร   groups) ของอรุณ จิรวัฒน์กุล (2551)  ได้ขนาดกลุ่ม
            พิมเสน และลาโนลิน เทใส่ภาชนะบรรจุติดฉลาก “ยา  ตัวอย่าง กลุ่มละ 26 คน แต่เพื่อป้องกันการสูญหาย

            ขี้ผึ้ง หมายเลข 1’’                         ของกลุ่มตัวอย่างระหว่างการทดลอง ผู้วิจัยจึงเพิ่ม
                 1.2  ยาขี้ผึ้งไพล (Plai ointments)  ที่ใช้ใน   กลุ่มตัวอย่างเป็น 30 คนต่อกลุ่ม โดยใช้สูตรการ
                                                                                    [15]
            การศึกษาครั้งนี้ ผลิตโดยกลุ่มงานเภสัชกรรม โรง  ค�านวณของอรุณ จิรวัฒน์กุล (2551)  คาดว่าจะมีผู้
            พยาบาลเรณูนคร จังหวัดนครพนม โดยมีส่วน       สูญหายจากการศึกษาร้อยละ 5 แล้วท�าการคัดเลือก
            ประกอบหลักคือ น�้ามันไพล และส่วนประกอบอื่น ๆ   กลุ่มตัวอย่างตามเกณฑ์การคัดเข้า คัดออก และการ

            ได้แก่ วาสลีน น�้ามันระก�า เมนทอล พาราฟินชนิดแข็ง   ให้เลิกจากศึกษา ดังนี้
            ขี้ผึ้ง น�้ามันเปปเปอร์มิ้นท์ น�้ามันยูคาลิปตัส การบูร         1.3.1 เกณฑ์การคัดเข้า ได้แก่ อายุ 20 ปีขึ้น
            พิมเสน และลาโนลิน เทใส่ภาชนะบรรจุ ติดฉลาก “ยา  ไป, เป็นเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลเรณูนคร ที่มาใช้บริการ

            ขี้ผึ้ง หมายเลข 2’’                         ณ คลินิกการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก
                 1.3  ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง           และได้รับการตรวจวินิจฉัยว่ามีอาการปวดกล้ามเนื้อ

                    ประชากร คือ เจ้าหน้าที่โรงพยาบาล    คอ บ่า ไหล่ อย่างน้อยกว่า 1 เดือน โดยไม่มีสาเหตุจาก
            เรณูนคร อ�าเภอเรณูนคร จังหวัดนครพนม ที่มา   พยาธิสภาพต่าง ๆ เช่น อาการปวดเกิดจากการกดทับ
            รับบริการ ณ คลินิกการแพทย์แผนไทยและการ      ของเส้นประสาท, สามารถสื่อสารโดยภาษาไทย และ

            แพทย์ทางเลือก โรงพยาบาลเรณูนคร ในช่วงเดือน  ยินยอมเข้าร่วมการศึกษาด้วยความสมัครใจ พร้อม
            พฤศจิกายน พ.ศ. 2564 ถึง เดือนมีนาคม พ.ศ. 2565   ลงลายมือชื่อในใบยินยอมรับเข้าร่วมการศึกษา
            จ�านวน 173 คน                                       1.3.2 เกณฑ์การคัดออก ได้แก่ เคยได้รับ

                    กลุ่มตัวอย่าง คือ เจ้าหน้าที่โรงพยาบาล  การรักษาด้วยการทายา รับประทานยา การฝังเข็ม การ
            เรณูนคร ที่ได้รับการวินิจฉัยจากแพทย์แผนไทยว่ามี  ท�ากายภาพบ�าบัด ในระยะเวลา 1 เดือน ก่อนเข้าร่วม
            อาการปวดกล้ามเนื้อคอ บ่า ไหล่ จ�านวน 60 คน แบ่ง  การศึกษาหรือระหว่างการด�าเนินการศึกษา, ได้รับการ

            ออกเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มทดลอง คือ กลุ่มตัวอย่าง  ผ่าตัดจากโรคกระดูกต้นคอเสื่อม โรคกระดูกทับเส้น
            ที่ได้รับยาขี้ผึ้งกัญชา จ�านวน 30 คน และกลุ่มเปรียบ  ประสาท และโรคหมอนรองกระดูกทับเส้นประสาท ใน

            เทียบ คือ กลุ่มตัวอย่างที่ได้รับยาขี้ผึ้งไพล จ�านวน 30   ช่วงระยะเวลา 6 เดือน ก่อนเข้าร่วมการศึกษา, มีแผล
            คน การค�านวณขนาดตัวอย่างในการศึกษานี้ อ้างอิง  เปิดหรือรอยโรคผิวหนัง บริเวณคอ บ่า ไหล่ ข้างเดียว
            จากการศึกษาของอ�าพล บุญเพียร และคณะ (2562) [14]  หรือทั้ง 2 ข้าง, มีประวัติการแพ้กัญชาหรือไพล, หญิง
   89   90   91   92   93   94   95   96   97   98   99