Page 47 - วารสารการแพทย์แผนไทยฯ ปีที่ 18 ฉบับที่ 3

J Thai Trad Alt Med Vol. 18 No. 3 Sep-Dec 2020 479

A Comparison of Efficacy and Safety of Mathurameha and Metformin in
New-onset Type 2 Diabetes Patients

Sukhum Piriyapornpipat , Panee Wasanat
*
Watthana Nakhon Hospital, Watthana Nakhon district, Sa Kaeo Province 27160, Thailand
* Corresponding author: piriyapornpipat@gmail.com

Abstract

This study’s aim was to compare the efficacy and safety of Thai herbal medicine Mathurameha and
metformin among newly diagnosed type 2 diabetes mellitus (T2DM) patients at Watthana Nakhon Hospital in
Sa Kaeo province. The clinical trial was conducted using the prospective study approach in purposively selected
participants. We divided new T2DM cases into 2 groups: the control group with metformin medication, 1 tablet
(500 mg) in the morning and evening after meal (73 cases), and the experimental group with Thai herbal medicine
Mathurameha (300 mg), 2 capsules each morning and evening before meal (80 cases), for 6 months. A repeated
measures ANOVA was conducted for HbA1c and fasting blood sugar (FBS) levels. Blood tests were performed for
BUN, creatinine, cholesterol, HDL, LDL, and triglyceride as well as urine test before and after the study. Adverse
events that occurred throughout of the study were followed. The results found that percentage changes of means
and standard deviations of FBS and HbA1c levels among new T2DM patients after treatment with Mathurameha
and metformin were -1.24 ± 15.70, 8.54 ± 23.18 (FBS) and -4.67 ± 30.31, -3.90 ± 31.70 (HbA1c), respectively. No
serious adverse reactions were found in both groups. In conclusion, Mathurameha herbal medicine was effective
in reducing blood sugar levels, but comparatively metformin was found to be less effective. However, we found
the advantages of Mathurameha being suitable for T2DM patients who had FBS less than 220 mg/dl, were obese
(BMI > 30) and under 60 years old.

Key words: Mathurameha, metformin, new-onset type 2 Diabetes, efficacy, safety

บทนำ�และวัตถุประสงค์ เพิ่มขึ้นจาก 7,748 คนต่อประชากรแสนคนในปี 2555

โรคเบาหวานเป็นโรคไม่ติดต่อเรื้อรังที่เป็นปัญหา เป็น 12,620 ต่อประชากรแสนคนในปี 2558 ซึ่งโรค

สาธารณสุขสำาคัญอย่างหนึ่ง จากข้อมูลสมาพันธ์ เบาหวานจัดอยู่ในอันดับที่ 2 ใน 5 อันดับแรกของ
[2]
เบาหวานนานาชาติ (International Diabetes โรคไม่ติดต่อที่สำาคัญของประเทศไทย ถึงแม้โรค
Federation: IDF) รายงานว่าปัจจัยสำาคัญที่นำาไป เบาหวานจะไม่ได้ทำาให้ผู้ป่วยเสียชีวิตทันที แต่ก็เป็น
สู่โรคเบาหวานคือเรื่องพฤติกรรมการรับประทาน สาเหตุสำาคัญที่ทำาให้เกิดภาวะแทรกซ้อนตามมา เช่น
อาหาร ซึ่งได้มีการคาดการณ์ในปี พ.ศ. 2578 จะมี โรคหลอดเลือดสมอง โรคหลอดเลือดหัวใจ และภาวะ

[1]
ผู้ป่วยโรคเบาหวานเพิ่มมากถึง 600 ล้านคน โดยที่ แทรกซ้อนที่จอประสาทตา (diabetic retinopathy),
อัตราความชุกของโรคมีแนวโน้มเพิ่มสูงขึ้น และมี ต้อกระจก (cataracts) และต้อหิน (glaucoma)
อัตราการตายระหว่างปี 2555-2558 ในทุกกลุ่มอายุ เป็นต้น [3]