Page 37 - แนวทางการดูแลผู้ป่วยมะเร็งระยะท้ายฯ
P. 37
การดููแลผูู้�ป่่วยระยะท้�ายแบบป่ระคัับป่ระคัองแบบบูรณาการตามหลักธรรมานามัย 37
- เลือกสำถีานที�ที�สำงบเงียบ มีคัวามเป่็นสำ�วนตัว และคัวรบอกผูู้�ใกล�ชิดูว�าอย�าเพิ�งรบกวนสำัก 15 นาที
- เลือกเวลาที�เหมาะสำม เช�น หลังตื�นนอน เวลาพักกลางวัน ก�อนเข�านอน ฯลฯ
- นั�งหรือนอนในท�าที�สำบาย ถี�านั�งคัวรเลือกเก�าอี�ที�มีพนักพิงศีรษะ ไม�นั�งไขว�ห�างหรือกอดูอก
- หลับตา เพื�อตัดูสำิ�งรบกวนจิากภายนอก
- หายใจิเข�า - ออกช�าๆ ลึกๆ
- ทำาใจิให�เป่็นสำมาธิิโดูยภาวนา พุทโธิ หรือจิะสำวดูมนต์บทยาวๆ ต�อเนื�องกันไป่เรื�อยๆ เช�น สำวดูบทอิติป่ิโสำ
พระคัาถีาชินบัญชร เป่็นต�น
ฝ่ึกคัรั�งละ 10 - 15 นาที ทุกวันๆ ละ 2 คัรั�ง
ศ
ศิลป่ะบำาบัดู ิลป่ะบำาบัดู
ศิลป่ะบำาบัดู ช�วยบำาบัดูรักษาทางดู�านอารมณ์ และช�วยให�ผูู้�ป่่วยเข�าใจิตนเองมากขึ�น เช�น การวาดูภาพ ระบายสำี
การป่ั�น การจิัดูดูอกไม� การเขียนบทกลอน เป่็นต�น
ดู
ดูนตรีบำาบัดู นตรีบำาบัดู
ดูนตรีมีผู้ลต�อการเป่ลี�ยนแป่ลงทั�งทางร�างกายและจิิตใจิ สำามารถีนำามาใช�ร�วมกับการรักษาในเรื�องคัวาม
เจิ็บป่วดู ลดูคัวามวิตกกังวล คัวามกลัว เพิ�มกำาลังการเคัลื�อนไหว สำร�างแรงจิูงใจิให�เกิดูสำติ คัวามนึกคัิดู อารมณ์และ
จิิตใจิที�ดูี ทำาให�ผูู้�ป่่วยมีคัวามสำุข ไดู�ผู้�อนคัลาย ไม�คัิดูวิตกกังวลเกี�ยวกับโรคัที�เป่็น สำำาหรับดูนตรีบำาบัดูในผูู้�ป่่วยระยะ
ใกล�เสำียชีวิตนั�นไม�จิำาเป่็นสำำาหรับผูู้�ป่่วยทุกรายเสำมอไป่ ขึ�นอยู�กับสำถีานการณ์ ณ ตอนนั�นว�ามีคัวามเหมาะสำมเพียงใดู
และคัวามชำานาญและป่ระสำบการณ์ของทีมสำุขภาพและผูู้�ดููแลอีกดู�วย
ห
หัวเราะบำาบัดู ัวเราะบำาบัดู
หัวเราะบำาบัดู เป่็นการผู้สำมผู้สำานระหว�างการเป่ล�งเสำียงหัวเราะ การคัวบคัุมการหายใจิและการบริหารอวัยวะ
ภายในสำ�วนต�างๆ ของร�างกายให�ขยับเคัลื�อนไหวไป่พร�อมกัน ที�ให�ผู้ลต�อสำุขภาพโดูยไม�จิำาเป่็นต�องมีสำิ�งกระตุ�นเร�า หรือ
ใคัรทำาอะไรให�เกิดูอารมณ์ขัน ใช�แทนการใช�ยา เพราะอารมณ์ขันให�ผู้ลเช�นเดูียวกับการออกกำาลังกาย เป่็นการเพิ�ม
ระดูับเอ็นดูอร์ฟ้ินที�ช�วยระงับคัวามเจิ็บป่วดู และเซิ่โรโทนินที�ทำาให�มีอารมณ์ดูี ขณะเดูียวกันก็ทำาให�ระดูับคัวามเคัรียดู
ลดูลง เมื�อเริ�มฝ่ึกอย�างต�อเนื�องจิะพบว�าทุกสำ�วนของร�างกายจิะโล�ง โป่ร�ง เบา และสำบาย โดูยเริ�มจิากการฝ่ึกหัวเราะ
ดู�วยการเป่ล�งเสำียงต�างๆ กัน คัือ
- ท�องหัวเราะ เสำียง “โอ” ทำาให�ภายในท�องขยับ
- อกหัวเราะ เสำียง “อา” ทำาให�อกขยับขยาย
- คัอหัวเราะ เสำียง “อู” ทำาให�ลำาคัอเป่ิดูโล�ง
- ใบหน�าหัวเราะ เสำียง “เอ” ช�วยบริหารใบหน�า
1. ท�องหัวเราะ กำามือ ชูนิ�วโป่้งระดูับท�อง หายใจิเข�าและเป่ล�งเสำียงหัวเราะ “โอ” “โอ” ขยับมือทั�งสำองข�างขึ�น
ลงเป่็นจิังหวะ เป่็นการหัวเราะบริเวณท�อง ช�วยในเรื�องอารมณ์และช�วยให�ระบบทางเดูินอาหารทำางานดูีขึ�น
2. อกหัวเราะ กางแขนออก หงายฝ่่ามือระดูับอก หายใจิเข�ากลั�นหายใจิ แล�วป่ล�อยลมหายใจิออก
เป่ล�งเสำียงหัวเราะ “อา”“อา” ขยับแขนทั�งสำองข�างขึ�นลงเป่็นจิังหวะ กระตุ�นให�กล�ามเนื�อบริเวณหน�าอก หัวใจิ ป่อดู และ
ไหล�ขยับเขยื�อนไป่ดู�วย ท�านี�ช�วยให�อวัยวะบริเวณหน�าอกทั�งหมดูทำางานไดู�ดูีขึ�น
3. คัอหัวเราะ ยกมือขึ�นระดูับอก กำามือ ยกนิ�วโป่้งตั�งขึ�น นิ�วชี� และนิ�วกลางชี�ไป่ข�างหน�า หายใจิเข�าและ
เป่ล�งเสำียงหัวเราะ “อู” “อู” ขยับแขนตามจิังหวะ เน�นพุ�งมือไป่ดู�านหน�า เมื�อเป่ล�งเสำียง “อู” “อู” จิะกระตุ�นให�บริเวณลำาคัอ
สำั�น ท�านี�ช�วยแก�ป่ัญหาเจิ็บคัอ คัออักเสำบ ป่วดูคัอ สำำาหรับคันที�มีป่ัญหาเนื�องจิากต�องใช�เสำียงเยอะ
