Page 61 - แนวทางการดูแลผู้ป่วยมะเร็งระยะท้ายฯ
P. 61
การดููแลระยะใกล้เสีียชีีวิิต และการดููแลภายหลังเสีียชีีวิิต 61
ตลอดูคัืนนั�นอาการของคัุณยายพิสำมัยไม�ดูีขึ�น อาการชักกระตุกยังมีต�อเนื�องไม�ผู้�อนคัลาย มาตรวัดูที�
จิอมอนิเตอร์ข�างเตียง บ�งบอกถีึงอาการ ไม�น�าไว�วางใจิ จินแพทย์เวร ต�องมาเป่รยๆ กับลูกหลานว�า คัุณยายคัวรทำา
สำังฆทานไดู�แล�วนะ
เช�าวันรุ�งขึ�น ลูกหลานของคัุณยายพิสำมัย ไดู�เข�ามาอาราธินาท�าน ให�ไป่รับสำังฆทานจิากคัุณยาย แม�ว�าจิะ
เห็นหน�ากันคัุ�นเคัย แต�การสำนทนาที�แท�จิริง เพิ�งจิะเกิดูขึ�นเป่็นคัรั�งแรก พระอธิิการไดู�สำอบถีามถีึง เหตุอาการป่่วยไข�
จิึงรู�ว�า เป่็นดู�วยอาการชราภาพ แขนขาอ�อนกำาลัง มิใช�คัวามผู้ิดูป่กติจิากโรคัภัยไข�เจิ็บใดูๆ อาการชักนั�นไม�รู�สำาเหตุ
ที�แท�จิริง แพทย์บอกไดู�เพียงว�า มาจิากสำภาพเสำียสำมดูุลของป่ฏิิกิริยาเคัมีภายในร�างกาย ลูกหลานจิึงนิมนต์ขอให�
พระอธิิการคัรรชิต โป่รดูรับสำังฆทาน แล�วช�วยสำวดูมนต์ให�คัุณยายดู�วย
พระอธิิการตอบรับ แต�ในใจินั�นท�านมีวิธิีการอื�น ที�คัิดูว�าน�าลองทำามากกว�า พระอธิิการไดู�ถีามถีึงกิจิวัตรของ
คัุณยาย จิึงรู�ว�า คัุณยายชอบใสำ�บาตร ในตอนเช�าไม�เคัยขาดู คัุณยายเคัยผู้�านการอบรมกรรมฐานมาบ�าง และชอบไป่
ไหว�หลวงพ�อทองคัำา ที�วัดูไตรมิตรฯ เป่็นป่ระจิำา
ณ ข�างเตียงของคัุณยายพิสำมัย ในห�องไอซิ่ียู คัุณยายยังคังอยู�ในสำภาพที�ร�างกายกระตุกตลอดูเวลา
พระอธิิการคัรรชิตไดู�พิจิารณาอาการ และคัิดูหาหนทางแก�ไข และเห็นว�า การน�อมนำาจิิตของคัุณยาย ออกจิาก
ทุกข์เวทนาทางกาย ไป่สำู�ที�หมายใหม� ให�จิิตไดู�ตั�งมั�น และที�ง�ายที�สำุดูน�าจิะพึ�งอานิสำงสำ์จิากการใสำ�บาตรเป่็นป่ระจิำาทุกๆ
เช�านี�แหละ
ท�านนั�งลงที�ข�างเตียงแล�วเริ�มบทสำนทนา แน�นอนว�า เป่็นการพูดูข�างเดูียว เพราะคัุณยายมีสำายยางสำอดูผู้�าน
ลำาคัอ แต�ยังดูีที�คัุณยายมีสำติพยักหน�ารับรู�
พระอธิิการเริ�มการสำนทนา
“คัุณโยม อาตมาเป่็นพระนะ วันนี� มาเยี�ยมไข�คัุณโยม คัุณโยมรับรู�หรือไม� ถี�ารับรู� ช�วยพยักหน�ารับทีไดู�ไหม”
คัุณยายผู้งกศีรษะรับรู�
พระอธิิการจิึงเข�าเรื�องทันที
“คัุณโยม วันนี� วันพระนะ เช�าแล�วไป่ใสำ�บาตรกันดูีไหม”
คัุณยายผู้งกศีรษะรับอีก
“เข�าคัรัวกันดูีกว�า........ หาขันข�าวเจิอหรือยัง......... กับข�าวอยู�ไหน...... เรียงใสำ�ถีาดูให�คัรบนะ คั�อยๆ ใจิเย็นๆ ”
พระอธิิการเริ�มนำาจิินตนาการ เป่็นจิังหวะช�าๆ หน�วงเวลาให�คัุณยายไดู�สำร�างมโนภาพตาม ดู�วยคัวามคัุ�นเคัยในกิจิวัตร
ที�กระทำาในทุกๆ เช�า จิึงไม�ยากเลยที�คัุณยายจิะคัล�อยตาม
“ไป่หน�าบ�านกันดูีกว�าโยม ใกล�เวลาพระมาแล�ว เอาเก�าอี�ไป่ดู�วยนะ จิะไดู�นั�งให�สำบาย”
คัุณยายผู้งกศีรษะรับ
“ไหนคัุณโยมพระมาหรือยัง หันไป่ทางซิ่�ายดููซิ่ิ มีพระมาไหม”
คัุณยายสำั�นศีรษะ
พระอธิิการรู�ทันทีว�า ที�บ�านของคัุณยายทุกเช�าพระบิณฑูบาต จิะเดูินมาจิากทางขวามือ
“ทางขวาล�ะ พระมาหรือยัง”
คัราวนี�คัุณยายผู้งกศีรษะรับ
“คัุณโยมพระมาแล�ว ท�านมายืนข�างหน�าเป่ิดูฝ่าบาตรรอแล�ว คัุณโยม.. ยกขันข�าวขึ�นอธิิษฐานก�อน”
คัราวนี�คัุณยายเลื�อนมือที�เคัยวางทอดูอยู�ข�างเตียง ขึ�นมาป่ระสำานกันที�บริเวณหน�าท�อง ในลักษณะป่ระคัองขันข�าว
พระอธิิการไดู�กล�าวคัำาอธิิษฐานนำา ซิ่ึ�งมีแต�สำิ�งดูีงามเพื�อน�อมนำาจิิตใจิ
“อ�าวคัุณโยมตักข�าวใสำ�บาตรนะ.... ใสำ�กับข�าวดู�วย........ เอาดูอกไม�ธิูป่เทียนวางบนฝ่าบาตร......
เสำร็จิแล�วองคั์ที�หนึ�ง...... พระไป่ยืนรอทางซิ่�ายแล�ว”
“องคั์ที�สำอง ตักข�าวใสำ�บาตรนะ........ ใสำ�กับข�าวดู�วย......... อย�าลืมดูอกไม�ธิูป่เทียนวางบนฝ่าบาตร........
เสำร็จิแล�วองคั์ที�สำอง......... พระไป่ยืนรอทางซิ่�าย”
